تنها مگذار
او را از برگ برگ تمامی یاسهای عالم گدایی کردم.. اما فقط عطر روح نواز خاطراتش در مشام جانم... .توان بی او زیستن را به من داد.. دشوار است باور سفرش ...باور دیگر نبودنش ... اما بار خدایا! در تنهاترین تنهایی اش او را تنها مگذار...
+ نوشته شده در سه شنبه یکم خرداد ۱۳۸۶ ساعت 22:12 توسط عبدالحمید
|